Στα αρχαία χρόνια πιθανά υπήρχε αρχαία πόλη η «Αργυρά» ή «Αργουρα», που τοποθετείται βόρειά του σημερινού οικισμού. Οι κάτοικοι λένε ότι τα χωράφια παίρνοτν «Αργυρό» χρώμα μετά το θέρισμα. Για τη προέλευση του ονόματος Βίρα ή Βύρα υπάρχουν τρεις εκδοχές: από κάποια τρύπα Birr στην αρβανίτικη διάλεκτο ή από το ναυτικό παράγγελμα Βίρα ή οι αρβανίτες που εγκαταστάθηκαν στη περιοχή ήταν πριν εγκατεστημένοι στη περιοχή του σημερινού οικισμού Μεσοχωρίου του δήμου Στυρέων την οποία έλεγαν Βύρα.

Περισσότερες πληροφορίες για την ιστορία του Αργυρού και της ευρύτερης περιοχής στο: http://tatshs.wordpress.com/

Η Δημοτική Κοινότητα Αργυρού, με 326 κατοίκους (απογραφή 2021) χαρακτηρίζεται ορεινή, με μέσο υψόμετρο 151 μέτρα και με αγροτικό χαρακτήρα. Αποτελείται εκτός από το Αργυρό (πρώην Βύρα) και από τους οικισμούς Πόρτο – Μπούφαλο και Άγιος Δημήτριος. Βρίσκεται στην πλευρά του Ευβοϊκού κόλπου και ειδικά αυτές οι δύο παραθαλάσσιες περιοχές, αναπτύσσονται ταχύτατα.
Ο οικισμός του Αργυρού με 214 κατοίκους, είναι ένας όμορφος οικισμός, αμφιθεατρικά χτισμένος στις παρυφές του βουνού. Ανατολικά βρίσκεται το βουνό Τσούκα με υψόμετρο 429 μέτρα, νότια το βουνό Τσίκνα με υψόμετρο 428 μέτρα και νοτιοδυτικά το βουνό Πυργάρι με υψόμετρο 547 μέτρα. Μπροστά στον οικισμό βρίσκεται ο κάμπος του Αργυρού. Σπίτια χτισμένα πολύ κοντά το ένα με το άλλο ή και κολλημένα μεταξύ τους, με στενά σοκάκια τα οποία δυστυχώς ο «πολιτισμός» από λιθόστρωτα τα έκανε τσιμεντένια. Η πλατεία με την εκκλησία, το κοινοτικό κατάστημα και όλα τα μαγαζιά στο κάτω μέρος ακριβώς στο κέντρο, όπως ακριβώς στα αρχαία θέατρα. Είναι επίσης η γενέτειρα του μεγάλου οπλαρχηγού της επανάστασης Νικόλαου Κριεζώτη.
Ο παραθεριστικός οικισμός του Αγίου Δημητρίου έχει 70 κατοίκους. Διαθέτει μια μεγάλη παραλία με άμμο, που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τις παραλίες του Αιγαίου. Εδώ δεν θα βρείτε σχεδόν ποτέ κύμα ενώ οι ευκάλυπτοι κατά μήκος της παραλίας χαρίζουν άπλετη σκιά. Ο οικισμός του Αγίου Δημητρίου φέρεται να ιδρύθηκε το 1880, όταν χτίστηκε το ομώνυμο εξωκλήσι του οποίου φέρει το όνομα.
Ο οικισμός Μπούφαλο ή Πόρτο Μπούφαλο είναι ένας αλιευτικός οικισμός που έχει 42 κατοίκους. Το λιμάνι του αποτελεί συχνό αγκυροβόλιο για ιστιοφόρα. Οι κάτοικοι ασχολούνται με το ψάρεμα και τελευταία με τον τουρισμό. Στο λιμάνι παλαιότερα υπήρχε τελωνείο. Επίσης στο λιμάνι υπάρχει μια μεγάλη άγκυρα εμπορικού πλοίου του 1657 που ανασύρθηκε από ναυάγιο στα ανοιχτά της θάλασσας. Το Πόρτο Μπούφαλο έχει τη μαγευτική παραλία Τσέπι, που διαθέτει φάρο, ντουζιέρες αλλά και γήπεδο beach volley και το κυρίως χαρακτηριστικό του είναι η γεμάτη ζωή νεολαία.

Παραλίες της περιοχής

 Στα όρια του τοπικού διαμερίσματος, υπάρχουν αρκετές παραλίες (προσβάσιμες από ξηράς και μη), όλες στον Ευβοϊκό κόλπο. Οι κυριότερες είναι:

• Παραλία Βληχός – Αγ. Δημήτρης
• Παραλία Γκράβα (χρυσή άμμος) – Αγ.Δημήτρης
• Συκιές του Γέρου (στο Ίσιο)
• Βουβός – Λιμνιώνα – Πόρτο Μπούφαλο – Τσέπη – Πόρτο Μπούφαλο
• Καμάρι και Καμαροπούλα

Νησί Δασκαλειό:  Το «νησί», όπως συνηθίζεται να λέγεται από τους ντόπιους, στην μπούκα του Πόρτο Μπούφαλου. Διασώζονται κομμάτια από τα ενετικά τείχη που το περιέκλειαν και ερείπια από 7 εκκλησίες που υπήρχαν  στο νησί. Η νησίδα αυτή παρουσιάζει αρχαιολογικό ενδιαφέρον καθώς σε αυτήν σώζονται πλήθος από λείψανα αρχαίων κτιρίων και οχυροματικών εγκαταστάσεων, αρχιτεκτονικά μέλη, ενώ παλαιότερα είχαν εντοπιστεί όστρακα Βυζαντινής και Ρωμαϊκής εποχής.

Άγαλμα Νικολάου Χαραχλιάνη (Κριεζώτη): Στην κεντρική πλατεία του Αργυρού δεσπόζει το άγαλμα του αγωνιστή του ’21 Νικολάου Χαραχλιάνη (ΚΡΙΕΖΩΤΗ) που γεννήθηκε στο Αργυρο το 1785 και απεβίωσε στην Σμύρνη (κυνηγημένος) το 1853. Στην πλατεία του Γιωρμπάτση θα δείτε και το σπίτι που γεννήθηκε ο ήρωας του ’21, όπου σώζεται μεγάλο μέρος του, ενώ αναμένεται να επισκευαστεί.

Πηγάδια: Λόγω της έλλειψης νερού στο Αργυρό, είχαν ανοιχτεί αρκετά πηγάδια. Η διάνοιξη έγινε απ’ το 1845, που ανοίχτηκε το πρώτο, μέχρι το 1945 το τελευταίο. Τα περισσότερα ήταν χτισμένα με πέτρα από άριστους τεχνίτες και με «κορίτες» για το πότισμα των ζώων, σκαλιστές πάνω σε πέτρες. Δυστυχώς τα περισσότερα εξ’ αυτών με το πέρασμα του χρόνου έχουν καταστραφεί, οι δε «κορίτες» έχουν κλαπεί.

Λιθόστρωτο μονοπάτι Βύρα – Πόρτο: Η σύνδεση του Αργυρού με το Πόρτο – Μπούφαλο, πριν ανοιχθεί ο σημερινός δρόμος, γινόταν από ένα μονοπάτι που ξεκινούσε από την «Βίγκιλια», στην ράχη του χωριού. Μέχρι την Κιάφα (εκεί απ’ όπου φαίνεται το Πόρτο) ήταν το μεγαλύτερο κομμάτι του λιθόστρωτο. Σήμερα σώζονται αρκετά μέρη του.

Ιερός Ναός Αγίου Νικολάου (πολιούχος του χωριού): Χτίστηκε στην πλατεία του χωριού το 1896, στο μέρος όπου υπήρχε μια μικρή εκκλησία και το νεκροταφείο του χωριού. Το 1922 με εργολαβία του Κανάρη χτίστηκε το τέμπλο. Οι αγιογραφίες είναι του Κ. Αρτέμη.

Διαβάστε περισσότερα

Στο διαμέρισμα λειτουργούν οι παρακάτω Σύλλογοι:

• Πολιτιστικός Σύλλογος Αργυρού
• Πολιτιστικός Σύλλογος Πόρτο – Μπούφαλου
• Σύλλογος Αγίου Δημητρίου

Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Αργυρού ιδρύθηκε το 1976. Απ’ τους παλαιότερους και τους πλέον δραστήριους της περιοχής. Απ’ το 1977 μέχρι το 1993 έκδιδε την εφημερίδα «Φωνή Αργυρού». Διοργανώνει κάθε χρόνο, του Αγίου Πνεύματος, το πανηγύρι του χωριού. Επίσης κάθε Αύγουστο διοργανώνει τριήμερο πολιτιστικών εκδηλώσεων με την ονομασία «Κριεζώτεια».

Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Πόρτο – Μπούφαλου στα 10 περίπου χρόνια δράσης του έχει να επιδείξει μεγάλο έργο σε θέματα περιβάλλοντος, κοινωνικά, πολιτιστικά. Εκδίδει το περιοδικό «Τρεχαντήρι». Επίσης διοργανώνει εκδήλωση «Αποχαιρετισμός του Καλοκαιριού»  βραδιά της Πανσελήνου προς τα τέλη Αυγούστου με αρχές Σεπτεμβρίου, στην παραλία Τσέπη.