Ο οικισμός είναι αρχαιότατος και αποτελούσε το σύνορο μεταξύ της περιοχής της αρχαίας Κύμης, της Οιχαλίας και των Κοίλων. Για το όνομα του χωριού αλλά και την γραφή του υπάρχουν πολλές απόψεις. Από πολλούς γράφεται με διάφορες γραφές: Ωριό, Ωρηό, Οριό, ΄Ωριον, Αρεός, Όριο. Το πραγματικό του όνομα θα πρέπει να ήταν «Όριον», που προέρχεται από τη λέξη όριο (ορίζω). Σημαίνει το σύνορο, το ορόσημο, το τέλος μέχρι του οποίου φθάνει ένας αγρός, ένας νομός, στην προκειμένη δε περίπτωση η περιοχή της αρχαίας Κύμης. Αποτελούσε το όριο, το σύνορο, τη μεθοριακή γραμμή μεταξύ της περιοχής της αρχαίας Κύμης, της Οιχαλίας και των Κοίλων, για ορισμένη δε περίοδο και της Ερετριακής. Στην ίδια θέση εξακολουθούσε να είναι και κατά τους Κλασικούς χρόνους, επίσης κατά την Βυζαντινή, την Ενετική και την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Και πάντα έφερε το ίδιο όνομα. Η περιοχή είναι γεμάτη οπωροφόρα δέντρα, περιβόλια και λουλούδια, πολλοί κάτοικοι του χωριού ασχολούνται με γεωργικές εργασίες. Στο Οριό βρέθηκε συλλογή φράγκικων νομισμάτων, που μαρτυρούν την ύπαρξη του και κατά την Φραγκοκρατία. Επίσης πολλά επίθετα όπως Ντα(Δα)λιάνης, Γιαννούλης, Μαυρογένης, μαρτυρούν ότι το χωριό κατοικούνταν κατά τη Φραγκοκρατία και μάλιστα βρίσκονταν σε ακμή. Οι σταυροφόροι που κατέλαβαν την περιφέρεια Αυλωναρίου, Ορίου και Γρυγχών ήταν Φλαμανδοί Γάλλοι. Σώζεται μάλιστα και το Φραγκικό τοπωνύμιο «Φραντσέσκο» στα δυτικά του σχολείου. Εκεί ήταν κτισμένο το ανάκτορο του Φράγκου τοπικού φεουδάρχη, όπου έμενε η Γαλλίδα κόρη του. Κατά την διάρκεια της πολιορκίας της Χαλκίδας από τους Τούρκους ο Μωάμεθ ο Β΄με δύναμη 3000 ιππέων κατέδραμε προς την Κεντρική Εύβοια κι έφθασε μέχρι το Οριό. Κατά την διαδρομή του έσφαξε άνδρες, γυναίκες και παιδιά, ακόμη και βρέφη. Τα δε παιδιά από 15 ετών και άνω τα έστειλε σκλάβους στην Κωνσταντινούπολη. Ο Μωάμεθ ο Β΄, με το ιππικό του, έφθασε στο Οριό και όχι στον Ωρεό της Βόρ. Εύβοιας όπως επικρατεί. Σώζεται δε ζωντανή η παράδοση της επιδρομής του σε όλους τους κατοίκους των χωριών της περιοχής.
Κατόπιν οι Τούρκοι προχώρησαν μέχρι τη σημερινή βρύση, στα δυτικά της οποίας ήταν το φρούριο La Cupa (Κούπα) και στο οποίο είχαν καταφύγει 3000 περίπου Έλληνες από όλα τα χωριά της περιοχής. Το φρούριο καταλήφθηκε από τους Τούρκους με προδοσία και σφάχτηκαν επιτόπου όλοι όσοι παραδόθηκαν ή γκρεμίστηκαν από τις επάλξεις των τειχών του φρουρίου. Το Όριο στα 1750 περίπου, ύστερα από το φόνο ενός Άραβα, υπηρέτη του Τούρκου σπαή του χωριού, στο νερόμυλο της μονής Κοτσικιάς, έγινε ιδιοκτησία του σπαή.
Κατά την απελευθέρωση της Εύβοιας το 1833, για να γίνουν κύριοι και κάτοχοι της γης τους οι κάτοικοι του χωριού, αναγκάστηκαν να το αγοράσουν από τους Τούρκους ιδιοκτήτες. Κατά την επιστροφή του από την Κύμη ο Ομέρ μπέης ο Καρυστινλής, μετά την πρώτη του εξόρμηση εναντίον της τον Ιούνιο του 1821 με τους 300 εμποροπόλεμους Καρύστιους στρατιώτες του, στρατοπέδευσε στο Οριό για να έχει τροφές για το ιππικό του και να προσέχει να μην επαναστατήσουν οι κάτοικοι των χωριών της περιοχής. Όταν πληροφορήθηκε ότι ο Γεώργ. Βαλτινός με μερικούς άντρες του κατέλαβε τη θέση «Κωλιαρή» κοντά στο χωριό Κήποι, βάδισε εναντίον του ,επιτέθηκε και τον ανάγκασε να αποσυρθεί προς το Μαυροβούνι, αφού έχασε έναν από τους άντρες του. Ο ίδιος δε ο Ομέρ επέστρεψε στο στρατόπεδο του. Μετά από λίγες μέρες, μόλις πληροφορήθηκε ότι στα χωριά Επισκοπή και Λόκα είχαν συγκεντρωθεί επαναστάτες ,βάδισε εναντίον τους, εκείνοι σαν πρωτόπειροι και άοπλοι που ήταν, οπισθοχώρησαν στο βουνό, εγκαταλείποντας έναν νεκρό. Ο Ομέρ μπέης αφού έκαψε το χωριό Λόκα και τις θημωνιές του, επέστρεψε στο Οριό.
Οι μοναχοί της μονής του Αγίου Δημητρίου Οκτωνιάς – Καταρράκτη, κατά την Επανάσταση του 1821 επαναστάτησαν κατά των Τούρκων με επικεφαλής τον ηγούμενο τους Παίσιο. Συνεργάστηκαν δε με τους Κυμαίους επαναστάτες και τροφοδότησαν τα πλοία τα πλοία των Κυμαίων επαναστατών Δημ. Γιαννάκη και Δημ. Αστέρη.
Ο Ομέρ μπέης της Καρύστου, στην επιστροφή του από την Κύμη τον Ιούνιο του 1821, συνέλαβε τον ηγούμενο Παίσιο, τον καλόγερο Λυμπουνά από την Ποταμιά, τον Ιερομόναχο Προκόπιο Κων. Αγιοπαυλίτη από τη Σκιάθο και άλλους οκτώ μοναχούς. Τους μετέφερε στη συνέχεια στα αλώνια του χωριού Ορίου, ενώ αγγάρευσε τον τυχαία εβρισκόμενο εκεί Κονίστριο Αναστάσιο Ψυχογιό να κατασκευάσει ισάριθμους σκόλοπες (παλούκια). Άρχισε ο δύστυχος Ψυχογιός να ετοιμάζει τα παλούκια της θυσίας. Την ώρα που ίσιωνε ένα, ένας Τούρκος με το όνομα Γκιούλης τον ρώτησε: «Δεν μου λες, ποιο είναι το δικό σου;» κι εκείνος του απάντησε: «Όποιο μου δώσετε».
Ανασκολοπίστηκε (σουβλίστηκε) πρώτα ο ηγούμενος Παίσιος και δεύτερος ο Ιερομόναχος Προκόπιος, οι οποίοι υπέστησαν χωρίς διαμαρτυρία το μαρτύριο σαν άλλοι Αθανάσιοι. Διάκοι. Ετοιμάζονταν να σουβλιστεί ο τρίτος μοναχός, ένας γέροντας που δεν μπορούσε να βαδίσει σηκώνοντας το βάρος του μαρτυρίου και από το φόβο του επικείμενου θανάτου έπεφτε εδώ κι εκεί. Κατά καλή του τύχη, καθώς και τον άλλων ενιά μοναχών , έφθασε έφιππος ο γραμματοκομιστής του Ομέρ μπέη του Καρυστινλή, καλώντας τον να πάει αμέσως στον Έγριπο ( Χαλκίδα). Ο Ομέρ το διάβασε με μεγάλη χαρά και άρχισε να πυροβολεί στον αέρα. Τον μιμήθηκαν και όλοι οι άλλοι Τούρκοι, σε ένδειξη χαράς φωνάζοντας: «Πασάς ήλθεν εις τη Χαλκίδα». Ο γέροντας καλόγερος, κάτωχρος και μισοπεθαμένος, περίμενε το τέλος του μαρτυρίου του. Ο Ομέρ του χάρισε τη ζωή, καθώς και τον άλλων και τους διέταξε να γυρίσουν στο μοναστήρι. Στο γέροντα μάλιστα, έδωσε «ντεσκερέ», δηλ. γράμμα διορισμού και του είπε: «Πήγαινε εις το μοναστήρι σου να είσαι ηγούμενος». Μόνος αυτός επέστρεψε στο μοναστήρι, όπου πέθανε το 1830. Οι άλλοι καλόγεροι πήραν τα όπλα και ακολούθησαν τον Κριεζώτη. Αμέσως, κατά το βράδυ, ο Ομέρ αναχώρησε για τη Χαλκίδα προς αντάμωση του Ομέρ Βρυώνη, όπου έμεινε περίπου ένα μήνα. Κατά τη δεύτερη εξόρμηση κατά της Κύμης, ο Ομέρ κατέστρεψε και ερήμωσε το μοναστήρι για τη συμμετοχή των καλόγερων στον απελευθερωτικό αγώνα (1822).

Πηγή: ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΕΞΩΡΑΪΣΤΙΚΟΥ – ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΟΡΙΟΥ

Η Δημοτική Κοινότητα Ορίου, με 347 κατοίκους (απογραφή 2021) χαρακτηρίζεται πεδινή, με μέσο υψόμετρο 40 μέτρα και με αγροτικό χαρακτήρα.
Το Οριό με 337 κατοίκους είναι ένας ακόμα καταπράσινος γραφικός οικισμός του δήμου Κύμης Αλιβερίου, πολύ κοντά στις παραλίες του Οξυλίθου και της Μουρτερής, με πολλές εκκλησίες και ξωκλήσια. Το πραγματικό του όνομα θα πρέπει να είναι «Όριον», εκ του ορίου (σύνορο) και πιθανολογείται ότι το Οριό είναι το σύνορο της αρχαίας Κύμης. Εκεί θα βρείτε και τα «Τέμπη» του Οριού, μια κατάφυτη κοιλάδα, από τον κάμπο του Οριού μέχρι το στόμιο της Μουρτερής. Εκτείνεται μεταξύ των λόφων των «Κουβελιών» και δίπλα στις όχθες του ποταμού Νηλέα.

Στο παλιό σχολείο του χωριού, λειτουργεί ιδιωτικό Λαογραφικό Μουσείο με εκθέματα της Εύβοιας και των Β. Σποράδων.

Ο μικρός οικισμός Μυρτιά με 10 κατοίκους, παλαιότερα ο οικισμός ονομαζόταν Μουρτάρι ή Μουρτάρα.

Το Οριό είναι ένας ακόμα καταπράσινος γραφικός οικισμός του δήμου Κύμης Αλιβερίου, πολύ κοντά στις παραλίες του Οξυλίθου και της Μουρτερής, με πολλές εκκλησίες και ξωκλήσια. Το πραγματικό του όνομα θα πρέπει να είναι «Όριον», εκ του ορίου (σύνορο) και πιθανολογείται ότι το Οριό είναι το σύνορο της αρχαίας Κύμης.

Εκεί θα βρείτε και τα «Τέμπη» του Οριού, μια κατάφυτη κοιλάδα, από τον κάμπο του Οριού μέχρι το στόμιο της Μουρτερής. Εκτείνεται μεταξύ των λόφων των «Κουβελιών» και δίπλα στις όχθες του ποταμού Νηλέα.

Εκκλησίες

• Το κατάλευκο εκκλησάκι του Χριστού, που βρίσκεται στο πάνω χωριό και παραπλεύρως της παιδικής χαράς, χτισμένο τον 10ο αιώνα όπου ήταν τότε και το πρώτο νεκροταφείο του χωριού.
• Το εκκλησάκι «Αποκεφάλιση του Αγίου Ιωάννη» (κεσκεσά), που γιορτάζει στις 29 Αυγούστου. Οι γυναίκες του χωριού φτιάχνουν νηστίσιμα εδέσματα όπως ρεβίθια με ρύζι, κεσκέσι, ρεβυθοκεφτέδες, ελιές κα.
• Ο Άγιος Γεώργιος που βρίσκεται έξω από το χωριό προς τη Μουρτερή και στην περιοχή «Καλογριά».
• Ο καθολικός Ιερός Ναός «Κοιμήσεως της Θεοτόκου», που γιορτάζει στις 15 Αυγούστου.
• Εκκλησία του Αγίου Νεκταρίου.
• Εκκλησία της Αγίας Τριάδας.
• Στο χώρο του παλιού νεκροταφείου βρίσκεται ανακαινισμένο εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου με τον όμορφο και περιποιημένο προαύλιο χώρο του.
• Ναός του «Αγρόγιαννη» που είναι αφιερωμένος στο Γεννέσιο του Προδρόμου με τοιχογραφίες του 14^ου αιώνα.
• Εκκλησάκι της Αγίας Ελένης ή «Καλογριάς», μονή που αρχικά ήταν μετόχι που άνηκε στην Μεγίστη Λαύρας του Αγίου Όρους.

Διαβάστε περισσότερα

Εξωραϊστικός και Πολιτιστικός Σύλλογος Ορίου: Το κτίριο του εξωραϊστικού συλλόγου φιλοξενεί το αγροτικό ιατρείο (εκεί όπου γίνεται και η εθελοντική αιμοδοσία), βιβλιοθήκη και όλες τις δραστηριότητες του συλλόγου που αξίζει να σημειωθεί ότι είναι ποικίλες και ενδιαφέρουσες και συμβάλουν στην πολιτιστική παρουσία του οικισμού.

Στις 15 Αυγούστου γίνεται το παραδοσιακό πανηγύρι του χωριού